Divine vs Devide

"Divide vs Divine!"

Vanaf het moment we in contact komen met de voorwaardelijke liefde binnen het gezin waar we geboren zijn, en ons verbinden met dit verlangen, verliezen we ook een stuk verbinding met onze eigen oorsprong, onze eigen natuur.

We ontwikkelen een identiteit binnen dit bepaald familie kader waarmee we het meeste garantie hebben op het geven en ontvangen van "liefde". De verbinding voelen met wat ons natuurlijke zijn nodig heeft,  komt op de achtergrond en vervaagt. Eenmaal deze aangeleerde identiteit zich ten volle op de voorgrond heeft geplaatst, en de buitenwereld heeft vormgegeven, komen er vaak gevoelens(verborgen verlangens) naar boven als leegte(=verlangen naar vervulling), eenzaamheid(=verlangen naar verbinding), verslaving(=verlangen naar vrijheid),  moeite met relaties(=verlangen naar eigen-liefde) , onrust(=verlangen naar harmonie) enzovoort, die ons wijzen op deze disbalans in, en het ervaren van een kloof binnen onze natuur.

Maar als je goed oplet zijn deze gevoelens tegelijkertijd ook de weg naar wat de werkelijke en tot nu toe "verborgen" waarheid is, nl het diepe verlangen, of noem het de herinnering, aan volkomen eenheid. The One, of One-ness, de Bron. 

De verstoring of illusie van afscheiding is soms zo groot en na voelbaar ook zichtbaar, dat het verderzetten van deze manier van leven onmogelijk wordt en tot een vorm van crisis leidt. Dit is het moment dat er zich een hulpvraag kan ontwikkelen(mentor/ die fungeert als vertaler ahw)De behoefte aan helderheid en inzcht, naar de reden voor deze toestand...kortom, behoefte aan bewustwording en verborgen verlangens worden voelbaar gemaakt.

De zoektocht start eerst buiten jezelf, daar waar je je nu bevindt. En neemt je mee terug naar binnen, daar waar je jezelf achterliet. De (her)ontdekking van je natuurlijke oorsprong roept vaak weerstand op. Er zitten verborgen gevoelens en pijnstukken, een waarheid die je tot nu toe verborgen had kunnen houden voor jezelf , in jezelf.

Maar je bent nu vastberaden om door te gaan, de crisis zorgt dat je niet meer terug kan of zelfs wil, je bent je al teveel bewust van je onvrede. Daarom spring je de diepte in. Wat je onderweg allemaal tegenkomt is niet niets. Het vraagt om al je moed, geloof en doorzettingsvermogen, kortom je eigen natuurlijke kracht die je ooit weggaf om in de gratie van je ouders te komen.

Dus ja, deze illusie doorprikken doet pijn, core-pijn, recht in en uit je hart. Maar geeft alle duidelijkheid, helderheid en inzichten om je opnieuw te verbinden met jouw waarheid. Het goede nieuws is, dat deze pijn nu oud en achterhaald is.  Je bent vandaag groot en sterk, vrij en verantwoordelijk genoeg om jezelf te kunnen geven wat je nodig hebt.

De verbinding tussen je binnen en buitenwereld, je natuur,  kan opnieuw gaan vloeien, bloeien en evolueren. Je identiteit mag plaats maken voor een kloppende versie. Je behoefte voor bescherming die je mee opbouwde wordt overbodig en zo kan ook de verbinding terug stromen tussen wat je dacht te willen zijn(volgen) en wie je van nature bent(voelen). 

Je kan terug vervulling voelen door te kiezen vanuit vrijheid, nieuwsgierigheid,... in plaats vanuit de noodzaak om vervulling te zoeken met iets van buiteaf waardoor je enkel leegte voelt. Er ontvouwt zich een natuurlijke vorm van vriendschap, partnerschap, ouderschap etc... waar we vanuit gelijkwaardigheid, en ontspannenheid met elkaar kunnen dansen ahw, en elkaar vrij kunnen en durven laten in die dans waar ieders unieke natuur uitbundig tot expressie mag komen!